breathalyzer หรือ breathalyser (เป็นกระเป๋าวิเคราะห์ลมหายใจ) เป็นอุปกรณ์สำหรับการประเมินปริมาณแอลกอฮอล์ในเลือด (BAC) จากตัวอย่างลมหายใจ breathalyzer เป็นชื่อแบรนด์ของชุดของรูปแบบที่ทำโดยหนึ่งในผู้ผลิต เครื่องวัดแอลกอฮอล์ (เดิม Smith & Wesson ขายในภายหลังเพื่อชาติ Draeger) และเป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนสำหรับเครื่องมือดังกล่าว ในแคนาดาเบื้องต้นไม่ใช่ -evidentiary อุปกรณ์การคัดกรองที่สามารถได้รับการอนุมัติจากรัฐสภาเป็นอุปกรณ์การคัดกรองได้รับการอนุมัติและหลักฐานที่ใช้ในการหายใจสามารถกำหนดเป็นเครื่องมือในทำนองเดียวกันได้รับการอนุมัติทางหลวงของสหรัฐอเมริกาจราจรแห่งชาติบริหารความปลอดภัยรักษารายการผลิตภัณฑ์ Conforming ของเครื่องวัดแอลกอฮอล์ในลมหายใจได้รับการอนุมัติสำหรับการใช้งาน evidentiary ช่นเดียวกับการใช้ตรวจคัดกรองเบื้องต้น
ต้นกำเนิด1927
กระดาษที่ผลิตโดย Amil Bogen
ที่เก็บอากาศในกระเพาะปัสสาวะฟุตบอลและทดสอบแล้วอากาศนี้หาร่องรอยของ
เครื่องดื่มแอลกอฮอล์พบว่ามีปริมาณแอลกอฮอล์ที่ 2
ลิตรของอากาศที่หมดอายุเป็นเพียงเล็กน้อยมากกว่าที่ 1 ซีซีของปัสสาวะ อย่างไรก็ตามการวิจัยเป็นไปได้ของการใช้ลมหายใจในการทดสอบสำหรับเครื่องดื่ม
แอลกอฮอล์ในร่างกายของคนวันที่เป็นไกลกลับเป็น 1874 เมื่อ Anstie
ทำสังเกตว่าจำนวนเงินขนาดเล็กของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ถูกขับออกมาในลมหายใจนอกจากนี้ในปี 1927 นักเคมีชิคาโก WD McNalley การประดิษฐ์คิดค้น alcohol tester ที่ลมหายใจเคลื่อนผ่านสารเคมีในน้ำจะเปลี่ยนสี หนึ่งใช้สำหรับการประดิษฐ์ของเขาเป็นภรรยาที่บ้านเพื่อทดสอบว่าสามีของตนได้รับการดื่มก่อนที่จะปล่อยให้พวกเขาอยู่ในบ้าน
ก่อนปฏิบัติ alcohol tester ริมถนนมีไว้สำหรับใช้โดยตำรวจเป็น drunkometer
ได้รับการพัฒนาโดยศาสตราจารย์รัลเอชในปี 1938 Harger drunkometer
เก็บตัวอย่างลมหายใจผู้ขับขี่คนโดยตรงบอลลูนภายในเครื่อง ตัวอย่างลมหายใจถูกสูบแล้วผ่าน acidified โพแทสเซียมโซลูชั่นด่างทับทิม ถ้ามีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในลมหายใจตัวอย่างการแก้ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสี มากขึ้นการเปลี่ยนสี เครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากขึ้นมีอยู่ในปัจจุบันในลมหายใจใน
ช่วงปลายเดือนปี 1927 ในมาร์ลโบโรห์ อังกฤษ ดร. Gorsky
ตำรวจศัลยแพทย์ถามผู้ต้องสงสัยที่จะขยายกระเพาะปัสสาวะฟุตบอลกับลมหายใจของ
เขาตั้งแต่
2 ลิตรของลมหายใจของมนุษย์ที่มีอยู่ 1.5 ml ของเอทานอล
ดร. Gorsky เบิกความก่อนที่ศาลเห็นว่าจำเลยเป็น "เมา 50%" แม้เทคโนโลยีในการตรวจหาแอลกอฮอล์แตกต่างกันก็เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่
หลาย ที่
ดร. โรเบิร์ Borkenstein (1912-2002)
กัปตันกับตำรวจรัฐอินเดียน่าและต่อมาอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยอินเดียนาที่บลู
ถือได้ว่าเป็นคนแรกที่สร้างอุปกรณ์ที่ใช้วัดระดับแอลกอฮอล์ในเรื่องของเลือด
ตามตัวอย่างลมหายใจ ในปี 1954 Borkenstein คิดค้น เครื่องวัดแอลกอฮอล์ ของเขาซึ่งใช้สารเคมีและการเกิดออกซิเดชันเสลี่ยงเพื่อตรวจสอบความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ วิเคราะห์ลมหายใจต่อมาได้แปลงเป็นหลักในการอินฟราเรด การ
ประดิษฐ์ของ alcohol tester ให้การบังคับใช้กฎหมายที่มีการทดสอบการไม่รุกรานให้ผลทันทีเพื่อตรวจสอบความ
เข้มข้นของแอลกอฮอล์ของแต่ละคนที่ลมหายใจเวลาในการทดสอบ นอก
จากนี้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในลมหายใจผลการทดสอบความเข้มข้นของตัวเองสามารถ
แตกต่างกันระหว่างปริมาณที่เหมือนกันบุคคลบริโภคแอลกอฮอล์เนื่องจากเพศ
น้ำหนัก และทางพันธุกรรมก่อนการจำหน่าย
ผลิตภัณฑ์ที่รบกวนกับการทดสอบผลิตภัณฑ์ เช่น น้ำยาบ้วนปาก หรือสเปรย์ลมหายใจ ลมหายใจโดยเครื่องอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มผลการทดสอบ ลิสเตอน้ำยาบ้วนปาก เช่น มีแอลกอฮอล์ 27%
ลมหายใจก็จะปรับกับข้อสันนิษฐานว่าแอลกอฮอล์จะมาจากการดื่มแอลกอฮอล์ในเลือด
กระจายเข้าไปในปอดมากกว่าโดยตรงจากปากจึงใช้อัตราส่วนพาร์ทิชันของ 2100:1
ในการคำนวณแอลกอฮอล์ในเลือดมีความเข้มข้นส่งผลในเท็จสูง อ่านการทดสอบ นี้เพื่อตอบโต้เจ้าหน้าที่ไม่ควรจะดำเนินการ PBT สำหรับ 15 นาทีหลังจากเรื่องกินอาเจียนหรือทำให้อะไรในปากของพวกเขา นอกจากนี้เครื่องมือส่วนใหญ่ต้องการที่แต่ละการทดสอบครั้งที่สองที่อย่างน้อยสองนาทีนอกเหนือ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์น้ำยาบ้วนปากปากหรืออื่น ๆ
จะได้เหือดหายบ้างหลังจากสองนาทีและทำให้เกิดการอ่านที่สองไม่เห็นด้วยกับคน
แรกที่ต้องสอบซ่อม
นี่คือตัวอย่างที่ชัดเจนในการดำเนินการกับการศึกษาน้ำยาบ้วนปากลิสเตอบนเครื่อง
หายใจและรายงานในบทความที่ชื่อ "การทดสอบความสุขุมสนาม: Intoxilyzers
และฆ่าเชื้อลิสเตอ" ตีพิมพ์ในกรกฏาคม 1985 ปัญหาของหัวหน้าตำรวจ (หน้า 70) เจ็ดบุคคลได้มีการทดสอบที่สถานีตำรวจด้วยการอ่านของ 0.00% แต่ละล้างแล้วปากของเขากับ 20 มิลลิลิตรน้ำยาบ้วนปากลิสเตอเป็นเวลา 30 วินาทีสอดคล้องกับทิศทางบนฉลาก ทั้งเจ็ดได้มีการทดสอบแล้วในเครื่องในช่วงเวลาของนาทีหนึ่งสามห้าสิบ ผลการศึกษาพบในการอ่านเฉลี่ย 0.43 ความเข้มข้นแอลกอฮอล์ในเลือดที่แสดงถึงระดับที่ว่าถ้าถูกต้องวิธีสัดส่วนตาย หลังจากสามนาทีระดับปานกลางยังคงเป็น 0.020 แม้จะขาดของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ใด ๆ ในระบบ แม้หลังจากห้านาทีระดับเฉลี่ย 0.011ใน
การศึกษาอื่นที่รายงานใน 8 (22) ดื่ม / ขับรถจดหมายกฎหมาย 1
นักวิทยาศาสตร์ทดสอบผลกระทบของสเปรย์ลมหายใจ Binaca เมื่อ Intoxilyzer 5000
เขาทำ 23 การทดสอบกับอาสาสมัครที่พ่นคอของพวกเขาและได้รับการอ่านสูงที่สุดเท่าที่ 0.81 ไกลเกินกว่าระดับที่ทำให้ตาย นักวิทยาศาสตร์ยังตั้งข้อสังเกตว่าผลกระทบของสเปรย์ไม่ได้ลดลงต่ำกว่าระดับที่ตรวจพบจนกระทั่งหลังจาก 18 นาที
